Dit jaar is weer besloten om een bezoekje te brengen aan de Faeröer eilanden, deze eilandengroep ligt tussen de Shetlands en IJsland. In 2006 en 2007 zijn we ook al op deze eilanden geweest en dat heeft een zodanige indruk achter gelaten dat we nog maals deze eilanden willen bezoeken. De planning was om het zelfde huis te huren als voorheen maar de eigenaar heeft na velen telefoontjes en emails niet meer van zich laten horen. Na deze tegenslag was de volgende stap was om een geschikte locatie te vinden. We hebben getracht via OY1OF een locatie te vinden maar hebben uiteindelijk op eigen initiatief een huis geboekt. Dit huis was achteraf een topper, goede locatie, geen buren, goede opening naar PA en USA en niet onbelangrijk genoeg plaats om antennes te plaatsen. De Faeröer eilanden liggen op de 62 graden Noorderbreedte, dus lange dagen en bijna geen nacht. Tussen 02.00 en 03.00 is het een beetje schemer en voor de rest licht. Dit heeft invloed op de HF banden. De Warc banden en de modes CW en RTTY zouden de voorkeuren hebben. De eerste dagen kwamen veel verzoeken binnen om ook qrv te zijn met PSK-31. Wim PA2AM is uiteindelijk ook met PSK-31 in de lucht gekomen en zo heeft hij velen amateurs met een first met OY geholpen. Op de Faeröer heb je elke dag drie weertypes, nl. regen, zon en wind en in de wintermaanden komt daar sneeuw bij. Wij hebben elke dag regen gehad en de temperatuur startte in de ochtend met 2 graden en liep op naar de 7 graden.

Op donderdag 19 mei 2011 alles ingepakt en vrijdagmorgen vroeg ca. 04.00 uur vertrokken uit Vlaardingen. De reis door Nederland, Duitsland en Denemarken  verliep eigenlijk vlekkeloos en kwamen om 14.00 uur aan in Hirsthals waar de volgende dag de ferry zou vertrekken. De 40-urige boottocht was geen plezierig boottochtje, een flinke storm zorgde dat de boot aardig tekeer ging. We hadden voor dit weer type geen gunstige hut nl. een hut op het 8e dek en dat voorin in de boot. Als de boot in de golven duikt is dat goed te merken en je moest je goed staande houden in het gangpad en op je bed moest je je schrap zetten om niet uit bed te vallen. Na de aankomst op maandagmorgen in Tórshavn op de Faeröer eilanden was het weer even wennen voor onze evenwichtsorganen hi. De eerste dagen liepen we nog met zeebenen hi. De route naar ons huis ging langs het Clubstation OY6FRA in Tórshavn. Dit clubstation ligt heel erg mooi aan de rand van Tórshavn hoog op een fjord en met een gigantisch uitzicht over de zee. De rit naar het huis was schitterend, mooie route langs de fjorden en typisch huizen op de Faeröer met de daken van gras. Op de rit kwamen we ook langs twee gigantische antenne parken van o.a. een omroepstation en een NATO basis. Het huis wat we hadden gehuurd staat op het eiland Streymoy in de plaats Skaelingur, deze plaats heeft maar 13 inwoners. Het huis was bij de eerste aanblik veel belovend , schitterend gelegen aan de voet van een berg en met een vrij uitzicht op een baai en niet onbelangrijk veel ruimte om antennes te plaatsen.  De eigenaresse van de woning kwam in de avond even langs om kennis te maken. Deze schrok wel even van alle antennes in de tuin en ze herkende haar eigen huis niet meer aan de binnenzijde. Het was geen probleem om de antennes te plaatsen in of buiten de tuin maar vertelde wel dat we voorzichtig moesten zijn met het huis en geen masten en bevestigingspunten voor de dipolen aan het huis mochten maken.

De opbouw van de antennes heeft langer geduurd dan was gepland. De antennes die in Nederland goed bleken te werken moeten op de Faeröer weer opnieuw worden afgeregeld. De harde uit lava gesteente ondergrond geeft een heel andere invloed op de antennes. De antennes zijn ter plekke allemaal geoptimaliseerd met een mini VNA
Antennes:
1 x full size dipool voor 160m, 1 x full size dipool voor 80 m beide antennes over een ravijn gespannen, gpa 30 voor 20m, 15m en 10m, 2 x GPA 303 voor de Warc banden. Voor 6m en 4m was er een 5 elements Yagi.
Een verticaal voor 40m is weer de vertrouwde antenne die we altijd meenemen.

Na de werkzaam heden buiten was het nu de beurt om de shacks in het huis in te richten. De  shacks zijn zo ingericht dat we zowel uitzicht hebben op de Atlantische Oceaan en de ingang van de baai. Het is genieten als je achter je transceiver zit en tegelijk naar buiten zit te kijken met de verrekijker om walvissen te spotten.

De equipment die we mee hebben genomen:
2 x Elecraft K-3
1 x kenwood TS-850
1 x Kenwood TS-590s voor 6m
1 x ME4T transverter voor 4m

Deze trip weer wat nieuwe hightech speeltjes mee genomen zoals de RF-Space en de FiFi sdr ontvangers, deze worden tussen de externe antenne uitgang van de K-3 van Elecraft gekoppeld en dan via een intern CW-Skimmer cluster en speciale software in Win-Test geïmplanteerd. Leuk om te zien hoe snel het CW-Skimmer cluster vol loopt met signalen die je zelf ontvangt over een bandbreedte van 100 kHz. Omdat eind vorig jaar 4m is vrijgegeven op de Faeröer eilanden leek het ons leuk om wat spullen voor deze band mee te nemen. Bij Gabi HA1YA een 4m transverter bestelt en bij Joachim in DL een mooie 5 elem. Yagi laten komen. Uit de transverter komt een vermogen van 25 watts en dit is precies het maximale vermogen wat toegestaan is op OY.

Na een keer cq te hebben gegeven barst het kabaal los. Dikke pile-ups en hard werken om uit de brei van signalen de calls te vissen. De 20 en 30 meter band zijn nagenoeg de gehele dag open, terwijl 160m en 80m bijna niet open gaan. Op 20m is het ook leuk dat je veel Engelsen stations werkt iets wat je thuis bijna nooit lukt op 20m. ( eerste hop van +- 1200 km ). De stations uit VK en ZL zijn op 20m niet te werken terwijl deze op 30m en 40m elke dag te werken waren. De 30m meter band is deze trip wel de topper geweest. Deze band is vrijwel 24 uur per dag open en vele dikke pile-ups uit de gehele wereld. De verticaal voor 40m werkte buitengewoon goed voor Zuid Amerika en Afrika. Heel veel stations uit landen en staatjes waar je nog nooit van heb gehoord. De hele grote runs op 17m van stations uit Japan blijven achterwege, de oorzaak zal waarschijnlijk de grote berg achter ons zijn. De hogere banden zoals 15m, 12m en 10m zijn de gehele trip dood geweest, vele vragen bereikten ons om QRV te zijn op deze banden, na vele verzoeken voor een sked is geprobeerd verbindingen te maken op deze banden echter deze zijn allemaal niet door gegaan. Op 20m en 30m veel verbindingen gemaakt over de Noordpool ( lange pad ) gemaakt richting Amerika en Japan.

Bij een dx-peditie is het altijd een verrassing waar je komt te zitten. De ervaring is dat storing de ergste bron van ergernis is. De bron is vaak van apparatuur wat in het huis aanwezig is en dat voor problemen kan zorgen. Ook deze keer was er weer een dikke s3-s4 storing op 20m, de oorzaak van deze storing was in eerste instantie niet te lokaliseren. De storing was niet constant maar versprong iedere keer van frequentie. De boosdoener was een schemerlamp met een aanraak- en naderingsdetectie mechanisme, lamp ging aan als je in buurt kwam en door tikjes tegen de schemerlamp ging deze fel en minder fel branden. Bij het zenden was het leuk dat deze lamp zijn programma netjes afwerkte op het ritme van het CW en RTTY signaal. Deze storing was zo verholpen door simpelweg de stekker van de schemerlamp uit het stopcontact te halen. Halverwege de week opeens een storing, nu was de oorzaak een voeding van een mobiele telefoon en een laptopvoeding die te dicht bij een coaxkabel lagen. Dit zijn gelukkig allemaal storingen geweest die we hebben kunnen oplossen. De interne storingen die optreden met multi multi stations zijn er altijd, met de mee gebrachte stubfilters  en de kleinere 200 watt W3NQN filters zijn de storingen binnen de marges gebleven en we hebben drie running stations tegelijk in de lucht gebracht met QRO vermogen. Een van de kleine W3NQN gaf opeens ook een hoge SWR, de eerste gedachte is dan dat er teveel vermogen door deze filter is gekomen, een slechte soldeerverbinding was de oorzaak en na het solderen van het Mica C’tje werkte het filter als vanouds. Het enige probleem ontstond op 17m als er twee andere stations op 20m en 30m zaten te werken, krijg je een mengproduct wat storing veroorzaakt.

Tijdens de eerste dagen kregen we veel vragen via de radio over de uitbarsting van een vulkaan op IJsland, de aswolk ging over ons heen en wat daar de invloed van is geweest op banden is niet helemaal duidelijk geweest.

De opbouw van de antennes was de lokale bevolking niet ongemerkt voorbij gegaan, Enige argwaan was waarneembaar. Controle van de politie en een fregat van de Marine waren uiteindelijk de instanties die een kijken kwamen nemen, na controle van de machtigingen en het opnemen van onze personalia en de uitleg van onze bedoelingen waren voldoende om de autoriteiten te overtuigen. De argwaan bij de bevolking is nooit helemaal weg genomen. 

Steef PA2A heeft mee gedaan aan de WPX CW contest met de call OY/PA2A, een OY/ call is niet optimaal om mee te doen in een contest, de meeste stations hebben toch moeite met de / in de call… het is opgevallen dat de stations uit UA,SP,OK en CT dit wel in een keer opnemen. Net voor de WPX CW contest gaf de GPA -30 een hoge swr. Snel de antenne laten strijken en na inspectie van de aansluitplug van de GPA bleek dat deze uitgefikt was. Een noodreparatie met een tijdelijk aansluiting van de coax direct op de antenne was een oplossing voor het probleem. Na de reparatie kon er weer 1Kw door de antenne.

De tweede week waren de condities heel slecht en een aantal dagen niet veel verbindingen kunnen maken, via een sms van het thuisfront kwam de oorzaak namelijk een Geomagnetisch storm was de oorzaak dat de banden geheel dicht zijn. Op de dagen dat de banden wel open waren zat er een flinke QSB op het signaal wat het opnemen van de calls bemoeilijkt.

Uit Nederland kwamen vaak via de sms berichten van meldingen van aurora en om uit te komen op 6m maar jammer genoeg hebben wij niets waar kunnen nemen van deze aurora openingen. De 6m en 4m band zijn de gehele trip gemonitord op eventuele openingen maar bleven angstvallig stil, geen enkele opening richting OY.

Het is leuk om ieder jaar de zelfde buitenlandse radio amateurs te treffen met dit soort trips, deze waarderen het allemaal en met sommige krijg je ook een band. Dit jaar was Pol ON8BV weer van de partij en wilde ons op alle banden werken. Eilert SM4FZW maakte er ook een sport van om ons elke dag even te werken. Bij het thuisfront was ook een strijd los gebarsten over de vraag wie ons op zoveel mogelijk banden en modes werkten. Op dinsdagavond hebben we altijd een sked met de thuisclubs nl. PI4VNW en PI4CC. We beginnen meestal op 20m en als dat niet werkt gaan we naar 40m, dankzij het antennepark van PI4CC dat tevens als netleider fungeerde hebben vele plaatsgenoten ons hebben kunnen werken.

Op de dag dat alles weer afgebroken moest worden en alle apparatuur weer netjes in de koffers gepakt moesten worden was het noodweer op de Faeröer. Na het uitstellen van het afbreken toch maar besloten om te gaan beginnen. De harde storm bemoeilijkte het afbreken van de antennes, in het bijzonder de verticaal voor 40m en de beams voor 4m en 6m moesten met grote voorzichtigheid worden gestreken. Na de werkzaamheden buiten is s ’avonds begonnen met de shacks weer te ontmantelen en het woonhuis weer zijn oorspronkelijke staat te brengen.

Op donderdag om 19.00 uur ingescheept op de ferry en vervolgens een vaartocht van 40 uur. Tijdens deze 40-urige tocht heb je alle tijd om dit verslag te maken en alle foto’s te bekijken en de logs een beetje te verwerken. Bij het terug kijken van de foto’s en door het log te scrollen krijg je toch wel een bevrediging gevoel van “dat hebben we weer gedaan” en op naar de volgende DX-Peditie. We hoeven voor de volgende trip niet te zoeken want die staat namelijk ook al vast namelijk naar Market Reef OJ0 eind augustus 2011.

Best 73 de Wim van der Zwan PA2AM

 

 

 

A nice collection of photo's are here